Nieuw-Zeeland: Almighty side of life

Lieve allemaal,

Terwijl we dit verslag schrijven slaat het besef ineens toe; dit is het laatste reisverslag dat we zullen schrijven in Nieuw-Zeeland. Twee maanden lang hebben we hier de prachtige natuur mogen ervaren maar over een aantal dagen zit het er echt op!

Maar eerst nog maar eens terug blikken naar de gebeurtenissen van de afgelopen weken. We schreven ons laatste reisverslag in Gore waarna we door zijn gereden naar Dunedin.
Een stad waarvan we eerst dachten dat het uitgesproken werd als Dune-din. Nadat we ergens op het nieuws iets hadden opgevangen over Dunedin, waren we er vrij zeker van dat het Dun-uh-din was. Maar pas na een gesprekje met iemand die de camping in Gore onderhield, werd het duidelijk dat het dus Dun-ie-den is.

Goed, terug naar de stad zelf.. Dunedin is voor Nieuw-Zeelandse termen erg groot en leek heel erg veel op een stad zoals Edinburgh, omdat de Schotten en leren zich hier in de afgelopen eeuwen hebben gesettled. Naast Dunedin ligt een klein schiereiland genaamd Otago Peninsula waar we nu toch echt penquins mochten zien! Rond zonsondergang komen de penquins na een lange dag vissen op zee aan land voor hun welverdiende rust. Zo ook op sandfly beach waar de DOC voor een uitkijk hutje, verscholen in de duinen, heeft gezorgd. De wandeling ernaar toe was er een die we niet gauw zullen vergeten. Ten eerste omdat je dwars door de duinen moest lopen, opzich natuurlijk niet iets dat we niet kennen, maar deze duinen waren bijzonder hoog en bestonden uit bijzonder los zand. Wanneer je naar beneden glijd is dat natuurlijk dolle pret, maar als je omhoog begint te klimmen is het een regelrechte hel. Tijdens de klim hebben we heel wat calorieën verbrand denk ik zo...
Ten tweede was de wandeling erg bijzonder omdat je op zo'n twee meter afstand langs enorme zeeleeuwen moest lopen die lekker op het strand lagen. Heel erg gaaf om ze van zo dicht bij in het wild te zien! Ook bijzonder eng omdat ze echt heel groot zijn..
Na de duin wandeling en de wandeling op het strand langs de zeeleeuwen zagen we ineens een penquin aan strand komen waggelen, terwijl we nog niet eens in het hutje verscholen zaten. Dus zijn we heel snel door gelopen naar het hutje en werd ons bij binnenkomst door een frans meisje meteen verteld waar de penquins zaten. Ze vertelde dat ze er al eentje de duin omhoog hadden zien lopen en onder aan de duin zat er nog eentje. Het was echt een heel erg vette ervaring om de penquins in het echt te zien!

Na Dunedin en Otago Peninsula zijn we naar een DOC camping gereden vlak bij Palmerston. Tegen de tijd dat het donker begon te worden werden we aangesproken door een man die speciaal naar deze camping was gekomen omdat hij zo had genoten van de glowworms die hier in de bossen naast de camping leefden. Hij ging er straks weer heen en wij mochten wel mee. Omdat we er tot nu toe nog maar een paar hadden gezien, besloten we om met hem mee te gaan, en het was ongelofelijk! Langs de route zag je steeds al kleine lichtjes in het donker fonkelen maar er was een plek waar ze met honderden bij elkaar zaten. Een prachtige sterrenhemel verzorgd door kleine wormpjes die zich vast klemmen aan een stukje rots of aarde en die hun uiteinde laten oplichten. Yori kreeg zelfs nog zo'n wormpje van niet meer dan een centimeter lang op z'n hand!

Na een paar dagen weer genoten te hebben van onze ereaders en de zon, zijn we doorgereden naar de Moeraki Boulders. Op het strand bij Moeraki liggen enorme bollen van steen die miljoenen jaren geleden gevormd zijn.
Daarna zijn we alweer naar penquins gaan kijken, dit keer in Oamaru. Ook hier hadden we geluk en zagen we twee penquins aan land komen waggelen! Ook zagen we er een aantal die de duinen al hadden beklommen en ondertussen druk schreeuwend met elkaar aan het praten waren, althans zo leek het.
Er waren een heleboel mensen met enorme telelenzen en telescopen aanwezig die ook een glimp probeerden op te vangen van de penquins. Heel ironisch was het uiteindelijk toen er een penquin vlak onder hun uitkijk platform opdook, en wij nog nooit een penquin zo dichtbij hadden gezien en de semi-pro's hem nooit hebben kunnen zien.
De laatste week zijn we heerlijk op vakantie lijkt het wel. Gewoon lekker lezen, genieten van de zon en af en toe eens een stadje bezoeken. Dat bevalt ons prima!

De laatste twee dagen in Nieuw-Zeeland zullen we doorbrengen in Christchurch waar we als het goed is een studie genoot zullen zien van Yori en waar we helaas de camper moeten opruimen en de tassen moeten inpakken.

Daarna gaan wij heerlijk relaxen op het strand van Fiji, de nodige calorieën bij eten in het resort, ons snorkeltripje filmen en daarna zullen we gaan tijdreizen! We vertrekken op 10 december vanuit Fiji en op 9 december komen we aan in Los Angeles!

Liefs,
Yori en Kirsten